منوی دسته بندی

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

بیش فعالی چیه ؟

آنچه در مقاله بیش فعالی چیه ؟ می خونید.

بیش‌فعالی چیه ؟

بیش فعالی همون  ADHD هست که (مخفف Attention Deficit Hyperactivity Disorder)، یه اختلال عصبی‌رشدی هست که بیشتر توی بچه‌ها دیده می‌شه ولی خیلی وقت‌ها تا بزرگسالی هم ادامه پیدا می‌کنه.

در ADHD، مغز یه جور دیگه کار می‌کنه؛ یعنی بعضی مواد شیمیایی که باعث تمرکز، کنترل رفتار و انگیزه می‌شن، توی مغز این افراد کمتر تولید یا درست استفاده نمی‌شن. مهم‌ترین این مواد «دوپامین» و «نوراپی‌نفرین» هستن.

مغز یک فرد بیش‌فعال چه فرقی با مغز معمولی داره؟

۱. دوپامین کمتر از حد نرمال

دوپامین مثل بنزین تمرکزه! باعث می‌شه مغز بتونه روی یه کار تمرکز کنه، حس خوب بگیره و انگیزه داشته باشه. توی ADHD مقدار دوپامین کمتره، برای همین فرد زود خسته می‌شه، تمرکزش می‌پره یا بی‌حوصله می‌شه.

 مثال ملموس: یه بچه عادی ممکنه با گفتن “آفرین!” خوشحال شه و ادامه بده، ولی بچه‌ای با ADHD ممکنه اصلاً انگیزه نگیره چون دوپامین کافی ترشح نمی‌شه.

۲. نوراپی‌نفرین کمتر از حد نرمال

نوراپی‌نفرین یکی دیگه از مواد شیمیایی مهم توی مغزه که به تمرکز، هوشیاری و کنترل هیجان کمک می‌کنه. در ADHD، معمولاً نوراپی‌نفرین هم کمتر از حد نرماله یا درست کار نمی‌کنه. همین باعث می‌شه فرد نتونه راحت تمرکز کنه یا هیجانش رو کنترل کنه.

 مثال ملموس: اگه یه پرنده وسط درس خوندن صدا بده، بچه‌ای که نوراپی‌نفرین طبیعی داره راحت نادیده می‌گیره، ولی بچهٔ ADHD سریع حواسش پرت می‌شه.

۳. قسمت جلویی مغز کم‌کارتره

قسمت پیش‌پیشانی مغز (لوب پیشانی) مسئول برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، کنترل هیجان و فکر کردن به عواقب کاره. این بخش توی ADHD کمتر فعال می‌شه.

 مثال ملموس: وقتی معلم می‌گه “صبر کن تا نوبتت بشه”، مغز بچهٔ عادی پیام رو کنترل می‌کنه ولی در ADHD مغز سریع تصمیم می‌گیره: “حرف بزن! الان!”

۴. رشد مغز کندتره

تحقیقات نشون داده که مغز بچه‌های ADHD حدود ۲ تا ۳ سال دیرتر از بچه‌های عادی رشد می‌کنه، مخصوصاً قسمت‌های مربوط به تمرکز و کنترل رفتار.

تفاوت های کلی با مغز معمولی

ویژیگی ها فرد عادی فرد Adhd
دوپامین نرمال کم تر از نرمال
نور اپی نفرین نرمال کم تر از نرمال
لوب پیشانی فعال کم کار
رشد مغز طبیعی کند تر
پاسخ به پاداش خوب ضعیف تر

آدمای معروف که ADHD داشتن:

  • مایکل فلپس (شناگر): تو بچگی نمی‌تونست تمرکز کنه، ولی با ورزش شنا به تمرکز رسید و رکورد زد.
  • جیم کری (بازیگر): همیشه شلوغ بود، ولی انرژی‌اش رو توی بازیگری تخلیه کرد.
  • ویل اسمیت: توی مصاحبه‌ها گفته ADHD داره و یاد گرفته چطور ازش برای خلاقیت استفاده کنه. 

 

خطرات ADHD اگه درمان یا مدیریت نشه:

  1. افت تحصیلی و نمره پایین
  2. سختی در دوستی و ارتباط با دیگران
  3. رفتارهای پرخطر مثل رانندگی بی‌احتیاط، پرخاشگری یا حتی اعتیاد
  4. پایین آمدن اعتماد به نفس و احساس شکست.

 

فرصت‌ها و توانایی‌های ADHD:

 ADHD همیشه مشکل نیست، گاهی یه فرصت بزرگه!

  • خلاقیت بالا: چون مغز مدام در حال پرش فکریه، ایده‌های خاص و جالب تولید می‌کنه.
  • انرژی زیاد: برای کارهای فیزیکی، ورزش، اجرا یا کارهای سریع عالی‌ان.
  • حل مسئله با زاویه متفاوت: ذهن ADHD خطی نیست؛ راه‌حل‌های متفاوت پیدا می‌کنه.
  • پذیرفتن تغییر: به راحتی خودشون رو با شرایط جدید وفق می‌دن.

مثال ملموس: استیو جابز یا توماس ادیسون هم نشونه‌هایی از ADHD داشتن؛ ولی دنیا رو تغییر دادن چون از قدرت متفاوت فکر کردن‌شون استفاده کردن.

چطور ADHD رو مدیریت کنیم؟

  1. دارو درمانی: مثل ریتالین یا داروهایی که دوپامین و نوراپی‌نفرین رو افزایش می‌دن. این داروها زیر نظر پزشک می‌تونن مفید باشن و کمک کنن مغز بهتر تمرکز کنه. اما دارو همیشه لازم نیست و اگه بدون تجویز مصرف بشه، می‌تونه عوارضی مثل بی‌خوابی، کاهش اشتها یا اضطراب داشته باشه

نتیجه: دارو می‌تونه مفید باشه، ولی فقط وقتی درست و با تجویز پزشک استفاده بشه. مصرف خودسرانه یا بلندمدت بدون پایش تخصصی ممکنه ضرر داشته باشه.

  1. رفتاردرمانی: کمک می‌کنه فرد عادت‌های مثبت بسازه.
  2. پشتیبانی از خانواده و مدرسه: وقتی اطرافیان بدونن مشکل اخلاقی نیست، رفتار بهتری دارن.
  3. ساختار دادن به روزمره: برنامه مشخص، تایمر، چک‌لیست و پاداش خیلی کمک می‌کنه.

تمرین‌هایی که والدین می‌تونن برای تقویت مغز بچه ADHD انجام بدهند.

برای افزایش دوپامین و نوراپی‌نفرین:

  • ورزش هوازی منظم: مثل دویدن، دوچرخه‌سواری، طناب زدن. این کارها ترشح طبیعی دوپامین و نوراپی‌نفرین رو بالا می‌برن.
  • موسیقی شنیدن و نواختن: فعالیت‌های موسیقیایی باعث تحریک نواحی پاداش مغز می‌شن.
  • بازی با پاداش فوری: مثل بازی‌هایی که امتیاز جمع می‌کنن یا چالش دارن. مغز این بچه‌ها به پاداش سریع خوب جواب می‌ده.
  • تغذیه مناسب: پروتئین کافی، امگا ۳، و کاهش قند کمک می‌کنه مغز بهتر کار کنه.

   برای فعال‌سازی لوب پیشانی:

  1. تمرین تصمیم‌گیری: هر روز از کودک بخواین خودش برای کاری تصمیم بگیره. مثلاً بپرسین “امروز دوست داری اول مشق بنویسی یا نقاشی کنی؟”
  2. تمرین بازداری رفتاری: بازی‌هایی مثل “بازی سکوت” یا “اسم و فامیل” که نیاز به صبر و کنترل دارن.
  3. تمرین ذهن‌آگاهی (مدیتیشن ساده): مثلاً ۲ دقیقه فقط روی نفس کشیدن تمرکز کنه. این کار لوب پیشانی رو قوی‌تر می‌کنه.
  4. قصه‌گویی تعاملی: از بچه بخواین ادامهٔ قصه رو خودش بسازه. این کار تخیل، حافظه و تصمیم‌سازی رو درگیر می‌کنه.

نتیجه گیری نهایی

بیش‌فعالی یه تفاوت بیولوژیکی در مغزه؛ نه تنبلیه، نه بی‌ادبی. اگه خوب درک بشه و درست مدیریت بشه، می‌تونه به یه نیروی پیش‌برنده خارق‌العاده تبدیل بشه. درست مثل ماشینی که موتورش قویه، فقط فرمون می‌خواد.

اگراز خوندن مقاله بیش فعلی چیه ؟ لذت بردی و دوست داری درباره بیش فعالی بیشتر بدونی سری به مقالات زیر هم بزن

مقاله 60 مثال مهم از رفتار افراد بیش فعال

مقاله بیش فعالی در سنین دبستان فرصت یا تهدید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

error: Content is protected !!